Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta
| Identyfikacja | |
| numer CAS | |
|---|---|
| DrugBank | |
| Genetyka i fizjologia | |
| Choroby | |
| Klasyfikacja medyczna | |
| ATC | |
| Farmakokinetyka | |
| Biodostępność |
45–62%[1] |
| Okres półtrwania | |
| Metabolizm |
proteoliza w receptorze dla erytropoetyny[2] |
| Uwagi terapeutyczne | |
| Drogi podawania |
dożylnie, podskórnie |
Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta – hormon peptydowy, rekombinowany analog ludzkiej erytropoetyny, sprzężony z glikolem polietylenowym (PEG), wytwarzany metodą inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego, lek stymulujący różne etapy erytropoezy.
Mechanizm działania biologicznego
[edytuj | edytuj kod]Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta jest kowalentnym połączeniem epoetyny beta z glikolem polietylenowym, o masie molowej około 60 kDa[3]. Od cząsteczki rekombinowanej erytropoetyny odróżnia go nie tylko wiązanie amidowe z glikolem polietylenowym, ale również obecność N–końcowej grupy aminowej lub ε–grupy aminowej lizyny (głównie lizyna w pozycji 45 lub 52)[3]. Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta wolniej się wiąże z receptorem dla erytropoetyny i szybciej ulega dysocjacji niż epoetyna beta[3]. Mechanizm działania jest identyczny jak erytropoetyny, ponieważ wiąże się z tym samym receptorem[3]. U pacjentów z niewydolnością nerek jej pozytywny wpływ biologiczny jest związany z niedoborem erytropoetyny[4].
Zastosowanie medyczne
[edytuj | edytuj kod]Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2019)[5].
Unia Europejska
[edytuj | edytuj kod]Wskazania do zastosowania:
- niedokrwistość objawowa związana z przewlekłą niewydolnością nerek u dorosłych[1]
Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2020)[6].
Stany Zjednoczone
[edytuj | edytuj kod]Wskazania do zastosowania:
- niedokrwistość spowodowana przewlekłą chorobą nerek u dorosłych pacjentów dializowanych i niedializowanych[7]
- niedokrwistość spowodowana przewlekłą chorobą nerek u dializowanych dzieci od 5 roku życia, u których uzyskano stabilizację poziomu hemoglobiny, podczas leczenia innym czynnikiem stymulującym erytropoezę[7]
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]Glikol metoksypolietylenowy epoetyny beta może powodować następujące działania niepożądane[1] u ponad 1% pacjentów: nadciśnienie tętnicze, natomiast u ponad 0,1% pacjentów: ból głowy, zakrzepica dostępu naczyniowego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Roche Registration Limited: Mircera 50 mikrogramów/0,3 ml roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce. Charakterystyka produktu leczniczego. Europejska Agencja Leków, 2007. [dostęp 2020-12-27].
- ↑ Methoxy polyethylene glycol-epoetin beta, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB09107 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
- ↑ a b c d Monique P Curran, Paul L McCormack, Methoxy Polyethylene Glycol-Epoetin Beta: A Review of its Use in the Management of Anaemia Associated with Chronic Kidney Disease, „Drugs”, 68 (8), 2008, s. 1139–1156, DOI: 10.2165/00003495-200868080-00009, ISSN 0012-6667 [dostęp 2020-12-27] (ang.).
- ↑ H. Franklin Bunn, Erythropoietin, „Cold Spring Harbor Perspectives in Medicine”, 3 (3), 2013, a011619, DOI: 10.1101/cshperspect.a011619, ISSN 2157-1422, PMID: 23457296, PMCID: PMC3579209 [dostęp 2020-12-18].
- ↑ WHO Model List of Essential Medicines 21th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2019. [dostęp 2020-12-27]. (ang.).
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2020-07-20. [dostęp 2020-12-27].
- ↑ a b Mircera (methoxy polyethylene glycol-epoetin beta) injection, for intravenous or subcutaneous use. Agencja Żywności i Leków, 2007. [dostęp 2020-12-27].
